Sorglegur fyrsti skóladagur

Ég hef alltaf verið mjög spennt fyrir fyrsta sóladeginum. Alveg frá því að ég var lítil hnáta, hef ég varla getað sofið af spenningi. Ég hef billt mér alla nóttin, skoðað stundaskránna, lært hana utanaf og verið að skipuleggja mig í kringum skólann.

Af minni 20 ára skólagöngu þá er þetta fyrsta önnin sem ég hef ekki verið neitt spennt fyrir skólanum. Ég hefði ekki einu sinni vatað af því að skólinn byrjaði í dag nema vegna þess að ég fékk sms - frá einum samnemenda mínum.

Veit ekki af hverju skólinn er ekki lengur svona spennandi í mínum huga? Kannski er ég bara orðin gömul og þreytt á skóla... finnst það reyndar vera mjög ólíkleg skýring!!

Held reyndar að það sé vegna þess að núna er ég í 100% vinnu með og lifi ekki aðeins fyrir skólann eins og áður, núna mæti ég í skólan ef ég hef tíma, og plana því ekki minn tíma í kringum skólann heldur í kringum vinnuna.

Er það kannski ellimerki!!